Ο λόγος για την καινούρια «φαεινή» της ΠΚΣ-ΚΝΕ στην Ιατρική που, μέσω του πανό της, βάλθηκε να τσουβαλιάσει τις Αγωνιστικές Κινήσεις (και την υπόλοιπη Αριστερά) με τη ΔΑΠ και τις συστημικές απόψεις της. Αν αφήσουμε στην άκρη τον οπαδικό τρόπο με τον οποίο αντιπαρατίθεται (και στις εκλογές), έχουμε να πούμε το εξής :
Δε μας εκπλήσσει ο τρόπος με τον οποίο «κινείται» η ΚΝΕ. Στην πραγματικότητα μιλάμε για μια δύναμη που δεκαετίες ολόκληρες έχει «σπουδάσει» τον τραμπουκισμό και τη λασπολογία απέναντι σε μέλη άλλων αριστερών δυνάμεων (πρόσφατο το χθεσινό γεγονός στη ΣΓΤΚΣ Αθήνας), που το σκίσιμο και το πάτημα αφισών είναι ο μόνος τρόπος «αντιπαράθεσης» σε άλλες φωνές στο πλαίσιο του κινήματος. Για μία δύναμη που εχθρεύεται όποια κίνηση ξεφεύγει από το στενό κομματικό της πλαίσιο, καθώς είναι επικίνδυνη για την πολιτική γραμμή της. Μια πολιτική γραμμή που εξαντλείται στο να ψάχνει θέσεις «προνομιακού» συνομιλητή απέναντι στο σύστημα και τους φορείς του (τμήματα καθηγητών, πρυτανείες, νομοθετικές προτάσεις στη βουλή). Που το κίνημα οφείλει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις κάθε φορά επιδιώξεις της ηγεσίας της.
Αλλά μιας και αύριο είναι οι φοιτητικές εκλογές, ας δούμε πιο συγκεκριμένα :
Και σε αυτές τις εκλογές πρόβαλαν το γνωστό πλέον ‘’ψήφισε ΚΝΕ για να μη βγει η ΔΑΠ’’, προώθησαν από «αριστερή» μπάντα την απολιτική, πρόβαλαν την ανάθεση στους ειδικούς της ΠΚΣ για την λύση των ζητημάτων των φοιτητών. Όλη τη χρονιά κατέβαζαν σε γενικές συνελεύσεις και ΔΣ προαποφασισμένα πλαίσια στη λογική να γίνουν ουρά οι σύλλογοι στο συνολικό σχεδιασμό της ΚΝΕ-ΚΚΕ.
Ας δούμε ποιος μιλάει
Αυτοί που, συμμετέχοντας στη συνδιοίκηση, νομιμοποιούν κάθε αντιδραστικό σχηματισμό στα πανεπιστήμια. Που βάζουν στα τμήματα τη σφραγίδα τους στην επίθεση που χτυπά τα φοιτητικά μας δικαιώματα.
Αυτοί που καλλιεργούν αυταπάτες ότι τάχα μπορεί να υπάρξει μια άλλη εκπαίδευση, μια άλλη φιλολαϊκή προοπτική μέσα στον καπιταλισμό, κάνοντας προτάσεις νόμου στο σύστημα του κεφαλαίου που κυβερνάει. Γιατί τι άλλο αποτελούν τα αιτήματα για ‘’ουσιαστική αναβάθμιση για τα ΤΕΙ’’ και οι προτάσεις για ‘’επιστήμη στην υπηρεσία του λαού’’.
Τι τους ενοχλεί από τις Αγωνιστικές Κινήσεις
Τους ενοχλεί η άποψη που λέει πως τα προβλήματα του φοιτητόκοσμου μπορούν να βρουν λύση μόνο στο πεδίο του μαζικού κινήματος και της πάλης. Γιατί πέρα από την ανάθεση και τη συνδιαλλαγή στα τμήματα και στους πρυτάνεις, υπάρχει η Γενική συνέλευση, η διαδήλωση, η κατάληψη.
Γιατί πέρα από το κρύψιμο και την αποπολιτικοποίηση, υπάρχουν πολιτικά προβλήματα που πρέπει να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις αγώνα. Γιατί οι ακτιβισμοί και το εικονικό κίνημα μόνο απογοήτευση μπορούν να γεννήσουν.
Γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το να κινηθούμε σε κατεύθυνση μαζικοποίησης των συλλογικών μας οργάνων.
Γιατί απέναντι στην επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, φραγμό μπορούν να βάλουν οι ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ και οι ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ μας. Με προοπτική ανάπτυξης μαζικού πολιτικοποιημένου φοιτητικού κινήματος που θα βλέπει τη θέση του στο πλάι του λαού και σε αντιπαράθεση με το σύστημα και τους φορείς του.
Σχόλια