Γιατί να ψηφίσω Αγωνιστικές Κινήσεις στις 16 Μαΐου;

Τον τελευταίο χρόνο, η επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα έχει ενταθεί και η απάντησή μας δυστυχώς είναι αναντίστοιχη. Μέσω του νόμου Γαβρόγλου, η κυβέρνηση προχωράει στην εφαρμογή όλων των αντιδραστικών μέτρων που βρίσκονται στις κατευθύνσεις της Μπολόνια και του νόμου-πλαίσιο, ορθώνοντας ταξικούς φραγμούς και εντατικοποιώντας τις σπουδές μας.Σε αυτό το πλαίσιο έρχονται οι φοιτητικές εκλογές, που είναι μια πολιτική διαδικασία του συλλόγου, στην οποία καλείσαι να στηρίξεις μια πολιτική κατεύθυνση μέσα στον σύλλογο. Τι σημαίνει, λοιπόν, ψηφίζω Αγωνιστικές Κινήσεις και γιατί αυτή η άποψη αξίζει στήριξη και ενίσχυση μέσα στον σύλλογο;

Στηρίζω την Αντιιμπεριαλιστική, Αντικαπιταλιστική, Αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση.

Αντικαπιταλιστική, γιατί συγκρουόμαστε με το σύστημα της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου λαού προς όφελος της αστικής τάξης. Για μας είναι το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής, που ευθύνεται για την κρίση που βιώνει η ανθρωπότητα και γεννά την φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανεργία, τους πολέμους, τον φασισμό. Αυτό είναι που επιτίθεται στα δικαιώματα λαού και νεολαίας με πρόσχημα τη δομική κρίση που περνάει, πατώντας πάνω στην αποσυγκρότηση του εργατικού και φοιτητικού κινήματος. Το ίδιο σύστημα που κάνει συνεχώς πιο εντατικές τις σπουδές μας, υψώνει ταξικούς φραγμούς, συγχωνεύει και κλείνει σχολές, αποθαρρύνοντας και διώχνοντας κόσμο από την εκπαιδευτική διαδικασία.


Αντιιμπεριαλιστική, γιατί αναγνωρίζουμε τη διπλή εξάρτησή της χώρας από ΗΠΑ και ΕΕ, οπότε πρέπει να παλέψουμε ενάντια, όχι μόνο στο ντόπιο σύστημα εκμετάλλευσης και την αστική τάξη, αλλά και ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Οργιζόμαστε από τις πολεμικές επεμβασεις και το ματοκύλισμα λαών λόγω ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και ανταγωνισμών και στεκόμαστε αλληλέγγυα προς αυτούς. Γιατί πρέπει να εναντιωθούμε απέναντι στις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις και αντιλαμβανόμαστε ότι η εμπλοκή και οι διευκολύνσεις που παρέχει η χώρα μας στους φονιάδες θα οδηγήσει και μας να γίνουμε «κρέας για τα κανόνια τους».

Αντισυνδιαχειριστική, γιατί αυτό το σύστημα δεν μεταρρυθμίζεται, αλλά μόνο ανατρέπεται. Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τις επιδιώξεις του συστήματος για την κατάργηση των δικαιωμάτων μας και ούτε προτείνουμε μέτρα για να γίνει η κατάσταση πιο υποφερτή. Δεν συμμετέχουμε στις εκλογές για τις θέσεις στα όργανα συνδιοίκησης, μασώντας το τυράκι του συστήματος για πιο «δημοκρατικές» διαδικασίες. Ξέρουμε πως απεναντί μας το τμήμα των καθηγητών και η σύγκλητος έχουν συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο να περάσουν τα μέτρα επίθεσης του συστήματος.Παλεύουμε για το ζωντάνεμα των συνελεύσεων ως μόνο όπλο διεκδίκησης των φοιτητων, γιατί γνωρίζουμε πολυ καλά πως όποιο περιθώριο συζήτησης στα όργανα διοίκησης δίνεται, έχει ως στόχο τη φίμωση και την απονεύρωση των φοιτητικών συλλόγων.

Ενάντια στη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής και στην καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών μας. Ενάντια στην καταστολή του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, τις διώξεις των αγωνιστών του και την κατάργηση του ασύλου, για να μπορούμε να εκφραζόμαστε και να αγωνιζόμαστε ελεύθερα. Για την υπεράσπιση της ελευθερίας πολιτικής, συνδικαλιστικής και πολιτιστικής έκφρασης μέσα στις σχολές ώστε να μην καταντίσουν άνευροι χώροι στεγνής γνώσης όπως τις θέλει το σύστημα, αλλά να γίνουν χώροι ζύμωσης  και αγώνα.

Τι σημαίνει «ψηφίζω Αγωνιστικές Κινήσεις»;

Σημαίνει πως αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη να συγκροτήσουμε την πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις επεμβάσεις του, ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση και την επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα. Πως βλέποντας την κατάργηση δικαιωμάτων και το χτύπημα στις κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος αντιλαμβανόμαστε πως οι συλλογικοί αγώνες και η πάλη συνεχίζουν να είναι η μόνη απάντηση που μπορεί να δωθεί από τους φοιτητές. Πως όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν πως «δεν αλλάζει τίποτα», όσο και αν διατυμπανίζουν τον «ρεαλισμό»  της υποταγής και του συμβιβασμού εμείς πρέπει να προτάξουμε τον δρόμο της πάλης και του ανυποχώρητου αγώνα για μία ζωή με δικαιώματα. Αυτό όμως γίνεται, κόντρα στον «εικονικό» συνδικαλισμό της κυρίαρχης αριστεράς, όχι με τη λογική του «σωτήρα» και της ανάθεσης, αλλά με την ενεργή συμμετοχή όλων μας στις συλλογικές διαδικασίες, γιατί τα μόνα όπλα των φοιτητών ώστε να έχουν διεκδικήσεις με κατακτήσεις είναι η Γενική Συνέλευση και ο δρόμος.Η ψήφος στις Αγωνιστικές Κινήσεις λοιπόν δεν πάει χαμένη, όπως πολλοί θα σου πουν, αλλά ενισχύει την κατεύθυνση της Αντίστασης-Διεκδίκησης στο σύλλογο. Δίνει το μήνυμα της ανάγκης Αναμέτρησης με αυτό το σύστημα κόντρα σε λογικές ανάθεσης και συνδιαλλαγής, μέσα από το ζωντάνεμα των συνελεύσεων και των αγώνων μας.

Για αγώνες για Σπουδές-Δουλειά-Ελευθερίες

Για να ξαναμπεί η πολιτική στα αμφιθέατρα

Στις 16 Μαΐου,στηρίζουμε-ψηφίζουμε: 

Αγωνιστικές Κινήσεις




Σχόλια