ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ

Τα δικαιώματά μας κερδίζονται με τους αγώνες μας.

Απευθυνόμαστε, σε κάθε φοιτητή που βλέπει καθημερινά τα δικαιώματά μας να χτυπιούνται το ένα μετά το άλλο. Σε όλους εμάς που βλέπουμε τις εξεταστικές-«σφαγεία» να διαδέχονται τη μία μετά την άλλη. Την εντατικοποίηση να «χτυπάει» κόκκινο μέσα από εξαντλητικά εργαστήρια, απλήρωτες πρακτικές και συνεχείς παρακολουθήσεις. Τα πτυχία μας να απογυμνώνονται από όποια επαγγελματικά δικαιώματα κατοχύρωναν (όπως στο ΦΠΨ, το ΜΕΥ ή στις καθηγητικές σχολές το ζήτημα της επάρκειας). Τα δίδακτρα να έρχονται όλο και πιο κοντά (βλέπε μεταπτυχιακά στο Οικονομικό) και οι συγχωνεύσεις και τα «νέα» (πιο εντατικοποιημένα) προγράμματα σπουδών που ετοιμάζονται να προχωράνε (βλ. αντίστοιχες κατευθύνσεις στις Ιατρικές).

Και λέμε : ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ !

Γιατί το «δια βίου» κυνήγι χαρτιών και η εντατικοποίηση υπηρετούν το μότο πως ‘’ εδώ δεν περπατάμε, τρέχουμε’’. Είναι η άλλη όψη της ανασφάλειας και της ανεργίας. Η άλλη όψη των τσακισμένων μισθών και ωραρίων, της μισοαπασχόλησης και της «επιδοματικής» πολιτικής που κυβέρνηση και κεφάλαιο προωθούν σε όλη τη χώρα. Γιατί, θέλουν ο σημερινός «πειθαρχημένος» φοιτητής να είναι ο αυριανός πειθαρχημένος εργαζόμενος. 

Απευθυνόμαστε, σε κάθε φοιτητή που βλέπει πως το 1,20 ή τα 2,5 ευρώ για το αστικό, να γίνονται καθημερινά όλο και πιο δυσβάστακτα, για το ήδη χαμηλό χαρτζιλίκι μας. Σε κάθε φοιτητή εργατικής -λαϊκής οικογένειας που αναγκάζεται να δουλέψει για να τα βγάλει πέρα. Σε όλους εμάς που προβληματιστήκαμε όταν είδαμε πως τα συγγράμματα παρ’ ολίγο να κοπούν εν μία νυκτεί στο χειμερινό εξάμηνο. Σε εμάς που ανησυχούμε για το πόσο ακόμα θα συνεχίσουμε να έχουμε αυτήν την –πλήρως υποβαθμισμένη- μισή μερίδα φαγητό (έτσι κι αλλιώς η δεύτερη έχει κοπεί) όταν ήδη η σύνοδος των πρυτάνεων που έγινε προτείνει αντίτιμο σε όλες τις λέσχες πανελλαδικά και όταν έχει κοπεί η διανομή φαγητού σε μια σειρά λέσχες. 

Και λέμε : ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ !

Γιατί αυτά τα δικαιώματα είναι καθοριστικά για κάθε φοιτητή που προέρχεται από λαϊκή οικογένεια για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Γιατί αυτά τα χτυπήματα κινούνται στην κατεύθυνση ενός πανεπιστημίου λίγων και εκλεκτών, αναπροσαρμοσμένου στη βία του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. 

Απευθυνόμαστε σ’ όλους τους φοιτητές που βλέπουμε τα σύννεφα του πολέμου να έρχονται όλο και πιο κοντά μας. Σε όλους εμάς που προβληματιζόμαστε μπροστά στον κίνδυνο να γίνει η νεολαία κρέας για τα κανόνια τους. 

Και λέμε : ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ !

Γιατί η πάλη για το δικαίωμα στις σπουδές και στη δουλειά με δικαιώματα θα μένει μισή αν δε συνοδεύεται με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, ενάντια στους κινδύνους που απειλούν τη ζωή και το μέλλον μας. 

Τα δικαιώματά μας κρίνονται μέσα από την πάλη. Μοναδικό φραγμό στην επιθετική πολιτική της κυβέρνησης και του υπουργείου μπορεί να βάλουν οι ΜΑΖΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ και η ΟΡΓΑΝΩΣΗ των φοιτητών στο πλάι του λαού. Γιατί όσες φορές κι αν πάμε στον πρύτανη, αυτός δε θα πάψει να είναι φορέας της ίδιας πολιτικής. Γιατί τα εικονικά κινήματα που προσπερνούν αυτά τα ζητήματα αποπροσανατολίζουν και ανακυκλώνουν τα ίδια αδιέξοδα. Η καλύτερη και μοναδική απάντηση που μπορούμε να δώσουμε στις δυνάμεις της υποταγής που κυριαρχούν μέσα στα πανεπιστήμια- ΤΕΙ είναι η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ, η συνεννόησή μας και οι μαζικές μας συνελεύσεις στην κατεύθυνση αναμέτρησης με το σύστημα, τους φορείς και τις πολιτικές του. Αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε σε κάθε σχολή και σύλλογο για να ανατρέψουμε την επίθεση στα δικαιώματά μας.