Απέναντι στο ‘’ρεαλισμό’’ της κρίσης τους, αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας!


Ύστερα από τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις του καλοκαιριού, που τάραξαν τα νερά του πολιτικού σκηνικού, το 3ο Μνημόνιο είναι γεγονός! Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, προχωρά την επίθεση στα φτωχά και λαϊκά στρώματα με παλιά και νέα αιματηρά μέτρα. Η φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος και οι αυξήσεις τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης, είναι χαρακτηριστικό δείγμα του πώς επιφυλάσσουν στο λαό να ζήσει από δω και πέρα. Βουτηγμένος στη φτώχεια και την ανεργία, όπως ορίζει δηλαδή το πλαίσιο εξαθλίωσης που διαμορφώνουν για τη χώρα τα ντόπια αφεντικά και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί ΕΕ-ΔΝΤ- ΕΚΤ και οι ΗΠΑ. Οι ίδιοι δηλαδή που από το καλοκαίρι βομβαρδίζουν τη Συρία και χρόνια παρεμβαίνουν ωμά στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι ίδιοι που ευθύνονται για το κομμάτιασμα χωρών και λαών, οι ίδιοι που στέλνουν εκατομμύρια ανθρώπων στην προσφυγιά, που τους βυθίζουν στα ανοιχτά της Μεσογείου, που τους πυροβολούν σε φράχτες στην Ευρώπη, όπως αυτός του Έβρου.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που οι λαϊκοί αγώνες είναι στο γύψο, οι εργατικές διεκδικήσεις ποινικοποιούνται και απαγορεύονται, και στους προβληματισμούς της νεολαίας, τα μνημονιακά κόμματα, η ΕΕ, οι ιμπεριαλιστές, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και όλο το σύστημα απαντάει ‘’there is no alternative’’. Πρέπει αβασάνιστα δηλαδή να δεχτούμε χωρίς να σηκώσουμε κουβέντα, τη φρίκη των συνεχιζόμενων μνημονίων, της ανεργίας, της μετανάστευσης, της εργασιακής εκμετάλλευσης.

Ανεπηρέαστη δε θα μπορούσε να είναι και η τριτοβάθμια εκπαίδευση από τη συνολική πολιτική κατάσταση. Η κυβέρνηση ερχόμενη να εφαρμόσει κομμάτια από προηγούμενους νόμους, αλλά και να ψηφίσει νέο νομοσχέδιο για τις σχολές, συνεχίζει το έργο του πανεπιστημίου του μνημονίου. Χτυπιέται το δικαίωμα σε δωρεάν σίτιση, στέγαση και συγγράμματα. Στη σχολή μας, πολλοί από μας αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους τις σημειώσεις των καθηγητών καθώς πολλά συγγράμματα δεν έχουν την απαιτούμενη ύλη. Στη λέσχη, πολλοί αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε 4ευρα για να φάμε. Και το σημαντικότερο,οτι για τους πολλούς επαρχιώτες συμφοιτητές μας, δεν υπάρχει μία εστία. Ενδεικτικό για την όλη κατάσταση, είναι ότι ο πρύτανης του ΑΠΘ έκανε λόγο για δίδακτρα.

Ταυτόχρονα, προωθείται, όπως και σε πολλές σχολές, ένα πλαίσιο ξέφρενης εντατικοποίησης των σπουδών. Το ασφυκτικό κυνήγι υποχρεωτικών παρακολουθήσεων και εργαστηρίων με παρουσιολόγια, οι αλυσίδες σε μαθήματα και τα προαπαιτούμενα, οι εργασίες, τα απροειδοποίητα(!!!) τεστάκια, τα φροντιστήρια που γίνονται τα Σάββατα και τα μαζικά κοψίματα, είναι μερικά κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της σχολειοποίησης και της πειθάρχησης που καλούμαστε να ακολουθήσουμε. Λες και είμαστε στο δημοτικό. Όπως και σε πολλές σχολές(αλλαγές προγράμματος σπουδών σε Ιατρική, Γεωπονικό, Ξενόγλωσσα, Πληροφορική προς το εξαντλητικότερο) η κατεύθυνση αυτή, έρχεται μαζί με όλα τα παραπάνω να οικοδομήσει ένα πανεπιστήμιο λίγων και εκλεκτών και να χτυπήσει ιδιαίτερα το δικαίωμα των παιδιών των φτωχότερων και λαϊκότερων στρωμάτων στο να πάρουν το πτυχίο. Ούτως ή άλλως, για τον περισσότερο κόσμο που είναι στο μεροκάματο παράλληλα με τις σπουδές του, η σημερινή εντατικοποίηση των σπουδών του κάνει σχεδόν απαγορευτικό να βγάλει τη σχολή.

Η κατεύθυνση που προωθείται στις σχολές μας, εκτιμάμε ότι έρχεται να ‘’κολλήσει’’ με τη συνολικότερη κατάσταση. Δε μπορεί ένα σύστημα που κλείνει εργοστάσια κι επιχειρήσεις, που στέλνει κόσμο του μεροκάματου στην ανεργία, που στέλνει τους επιστήμονες για λάντζα στη Γερμανία, να βγάζει χιλιάδες πτυχιούχους κάθε χρόνο, που να του ζητάνε δουλειά με το πτυχίο αυτό. Θα τους στέλνει λοιπόν στην ανεργία χωρίς μόρφωση, πτυχία και κατάρτιση, για να μην του παραπονιούνται κιόλας.

Απέναντι σε όλη αυτή τη κατάσταση που διαμορφώνεται για τους περισσότερους, η απάντηση είναι συλλογική. Ακριβώς διότι και τα προβλήματα είναι κοινά. Είναι σοβαρό ζήτημα, η ενίσχυση και το ξαναζωντάνεμα των Γενικών Συνελεύσεων και των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος. Απέναντι σε λογικές που ισχυρίζονται ότι οι συνελεύσεις και η πολιτική στις σχολές είναι ‘’για τα κόμματα’’, ‘’γι’ αυτούς που ξέρουν’’, ’’για τους παραταξιακούς’’. Είναι για όλους μας και είναι η μόνη μας διέξοδος στη σαπίλα και τη μαυρίλα του ατομικού δρόμου. Όπως επίσης διέξοδος είναι η μαζική και οργανωμένη πάλη, ενάντια σε όλο το πλαίσιο εντατικοποίησης των σπουδών, φτώχειας και ανεργίας και κόντρα σε αυτούς που δημιουργούν την κατάσταση. Το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές.

Να ξαναπιάσουμε το νήμα των λαϊκών αγώνων ενάντια στα μνημόνια και τη βαρβαρότητα, των φοιτητικών αγώνων ενάντια στις διαγραφές, την εντατικοποίηση για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Να ξαναλειτουργήσουμε τις γενικές μας συνελεύσεις, να ξαναβάλουμε την πολιτική κουβέντα στα αμφιθέατρα όπως της αρμόζει, όχι όπως (δεν)θέλουνε να γίνεται καθηγητές, υπουργοί, ΔΑΠίτες-ΠΑΣΠίτες και λοιποί παρατρεχάμενοι του πανεπιστημίου του μνημονίου και απολογητές της αντιλαϊκής πολιτικής. Να απαντήσουμε στα προβλήματα συλλογικά, διότι συλλογικά είναι και συλλογικά θα αντιμετωπιστούν.

· ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ-ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

· ΚΑΤΩ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ

· ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

· ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ. ΦΡΑΓΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

· ΝΑ ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ


Σχόλια